Çağrışım

Yazılmış ve söylenmiş her şey yıpranması için kenara kaldırılmıştır. Sözün daha bitmemiş olması, hatta söze henüz başlanması da yıpranmayı engellemeye yetmeyecektir.

İki ağaç karşı karşıya geldiğinde ve büyük olan küçüğe baktığında, "Sokak lambası," diye düşünüyor, "renklerine vuruyor."

Hayatta kalıp kalmamak rastlantısal görünen bir belirliliğe bağlı.

Sarıldığımız ya da ucundan tutmaya çalıştığımız işlerin devinimsizliği içimizdeki burkulmalara, savrulmalara, dışarı fırlatıldığı anda içeri kapanmalara dokunuyor; onların hızını arttırırken yarattığı boşluk, sabit durmanın da eylem sayıldığı bir durumda, kendi varlığını olumluyordu.

Büyük kısmı ağacın sağında, bir parçası solundaydı.

Gerçek dışılık, gerçekliğin bir parçasıdır.

Uzun zamandır yazmadığım için rahatsızlık duymaya başladığımda, G org s P r c’in niçin bıyık bırakmadığını hatırlıyorum.

Devam eden yayınlar sırasında kapatılan televizyonların ekranlarına, yerlerden fırlamış köklerin boğumları yansıdı. Bağlı oldukları gövdeleri yoktu.

Cisimlerin parlaklıkları gerçekliklerini eksiltiyor.

Öğlen güneşten kamburum çıkmıştı; çünkü ağacın gölgesi düzgün düşmüyordu, yapraklıydı, tepemi örtemiyordu, sıcaklıyordum.