Hayattan Toza

Ki gereklilik, kasiyerin çocuğunun öldüğü yerde, aslında kurmak istediğim minyatür zen bahçesini elimden aldı.

Hayattan toza uzanan sol kürek kemiğimdeki uyuşma, günlerin geçtiğince ve arada bir nüksediyor, dökülen taneler, topuklarımdan parmaklarımın başladığı yere dek -yorgunluk, sıkıntı, paçamdan çekiştiren daha bir şeyler, baktım, güzel, beğendim- bir acı. Günler de güzel, günler ortepedik, günler, günler kanat çıkaracak, hızlanmadan tabii, hatta yavaşlayarak.

Kendimce mi yetişemiyorum, bilinmeyen nitelemelerden korktuğuma mı, köşeden ucu görünen bank epey uzakta duruyor, nasıl da oturmaya meyilliyim, tüm sorunlarımı çözeceğim; biraz daha zaman.