Sessizliğin Bir Türü Olarak Anlam

Sandalyeyi arkalığından tutup gücü yettiğince yere vuran yaşlı bir adamdır bu ve tüm olanlar bir yavaşlık ve hafifliktir.

Sandalyede çınlayan metal titreşimlerdir.

Ara ara sessizliktir. Bu kaldırmalar, yere bırakmalar, erimiş kasları germeler ve gevşetmeler vakit alıyor.

İnsanların arkasından duyulan sözün uzamsızlığını bastırmaktır. Anlatmak istediğim, insanların arkalarında arkalarının olup olmadığını göremeyecekleri, çevrilen başların her seferinde arkalarını yok edeceği ve yansıtan yüzeylerin arkaların yerini değiştirip durduğudur.

Bu adam, arkasındaki bir yerden, nefes alıp verme sürelerinde söylenen sözleri anlaması gerektiğini düşünüyor ya da ben böyle düşündüğünü hissediyorum ya da istiyorum ki böyle düşünsün. Yoksa sözlerin bir anlamı yok.