Sıra Gelene Kadar Bekletecekler

Kimisi şapkalı, kimisi az ya da çok saçlı ve kimisi kel; hepsi gri takım elbiseli, kravatlı, siyah ayakkabılı ve beyaz gömlekli. Karşılarında duvara asılmış, omuzları genişliğinde, kafalarının bir karış üstünden göbeğine kadar portrelerini yansıtan aynalar. Katlanabilir demir iskemlelere omuz omuza oturmuşlar. Uzun bir koridordalar. Sayıları çok, rahatça sayısız sanılabilirler.

Koridorun bir sonu var, bir başlangıcı, bir de sıranın ortalarında ortaya çıkıp işlevini yerine getirince kaybolan kapı.

Kapı açıldığında insanlardan biri gidiyor.

Ayna kalıyor.

Sandalye sıranın başka bir yerine sıkıştırılıyor.

Yeni bir insan geliyor.

Kimisi erkek, kimisi kadın. Az ya da çok saçlı.