Söz Üzerine Yazılmış Bir Başlangıç

Yazılmış ve söylenmiş her şey yıpranması için kenara kaldırılmıştır. Sözün daha bitmemiş olması, hatta söze henüz başlanması da yıpranmayı engellemeye yetmeyecektir. Ama sona ilerledikçe yıpranmanın etkisi azalacak, başlangıçtan beri taşınanlarsa ağırlığını arttıracaktır. En çok hasar alan yerin başlangıç noktası olması tesadüf değil.

Söz üzerine söylenen her söz söyleyenin kendisini başka bir gerçeklikte var etme çabası olarak değerlendirilebilir. Sözle örtülmüş gerçekliklerse başkalarını kabul etmek karşısında direnç göstermeye meyillidir. Başlangıç, sadece “Ben”den veya “Biz”den, “Sen”den veya “Siz”den, “O”nda veya “Onlar”dan oluşsa bile, belki de aslında hep bu sözcükleri sakladığı için, başkasına uzatılan sapı dönük bir bıçağa benzemektedir.

Başlangıcı başlangıç üzerine yapmak, tıpkı söz üzerine söz söylemek gibi enerjinin kendi içine dönerek kendisini sürdürmeye çalıştığını hissettiriyor. Sonsuza kadar devam edebilecek çabasız bir çaba, devinimli bir durağanlık, söylenmek için aranan söz.